Jak wspominaliśmy wcześniej, Pałac Chanów jest jednym z najważniejszych zabytków w Szeki. Bilety są tanie (2 AZN /1 AZN dla uczniów i studentów), a przewodnik kosztuje 5 AZN. Choć Pan przewodnik jest dobrze przygotowany, momentami trudno zrozumieć jego angielski, dlatego postanowiłam opisać wszystko, co nam opowiedział podczas zwiedzania. Niestety, wewnątrz pałacu nie wolno robić zdjęć.

Historia Pałacu Chanów

Pałac budowano w latach 1789-1797, a więc już po powodzi, która spowodowała przesuniecie położenia miasta. Jego wymiary to 32 na 8,5 m. Pierwotnie było kilka budynków, które składały się na kompleks pałacowy, ale do dzisiaj został tylko jeden.
Ciekawostką są okna, wykonane z pięknych witraży. Do umocowania kolorowych szkiełek nie używano kleju, tylko dopasowywano kształt wszystkich elementów do siebie, jak puzzle. Chan szekijski musiał być światowym człowiekiem, wiedział bowiem, że najlepsze kolorowe szkło można kupić na wyspie Murano w Wenecji i stamtąd właśnie je sprowadził. Tylko nieliczne, ciemnoniebieskie szkiełka pochodzą z Rosji i zostały tam umieszczone podczas renowacji w połowie XX w.

Pałac – funkcje

Pałac Chanów w Szeki pełnił nie tylko funkcje mieszkalne, ale też administracyjne. Do budynku wchodzimy przez poczekalnię, zaskakująco uboga w dekoracje. Przewodnik tłumaczył nam, że, podobnie jak na schodach, żadne zdobienia nie zostały uznane za potrzebne w tym miejscu, ponieważ tam przebywa się krótko. Drugie pomieszczenie, największe na parterze, pełniło funkcje stricte administracyjne. Pokryte jest przepięknymi malowidłami. Po bokach znajdują się dwa małe pokoiki, które według przewodnika używane były jako magazyny. Ponadto pomieszczenie wyposażono w komin zapewniający klimatyzację.

Ostatnie pomieszczenie na parterze zajmowane było przez pisarza (domyślamy się, że chodziło o urzędnika). Zdobienia są tutaj raczej skromne, choć piękne, ponieważ nie chciano, by pracownik rozpraszał się podczas pracy.

Pomieszczenia na piętrze

Następnie udajemy się na piętro. Choć tego nie widać, pomiędzy sufitem parteru a podłogą piętra znajduje się czterdziestocentymetrowa przerwa, która pełniła funkcję…izolacji akustycznej. Było bowiem niedopuszczalne, aby kobiety i mężczyźni mogli nawzajem się słyszeć. Pokój żony chana, w którym inne kobiety mogły ją odwiedzać, znajduje się nad pokojem pisarza. Oprócz malowideł na ścianach zwraca uwagę sufit, wyglądający jak dywan. Faktycznie, na podłodze leżał niegdyś dywan będący dokładnym odbiciem lustrzanym sufitu. Podobnie było w środkowym pomieszczeniu na pietrze. Rosjanie zrabowali dywany i wywieźli do Ermitażu w Petersburgu, gdzie ponoć znajdują się dziś. W środkowej sali na suficie znajduje się dodatkowo arabski podpis osoby odpowiedzialnej za pierwszą renowację pałacu. w pomieszczeniu tym ściany ozdabiają malowidła batalistyczne. Wśród ogromnej liczby namalowanych żołnierzy nie ma dwóch takich samych postaci-różnią się nieco ubiorem, uzbrojeniem lub rysami twarzy.

Symbolika

To samo dotyczy namalowanych kwiatów na ścianach pokoju chana, ostatniego pomieszczenia w pałacu. W tym pomieszczeniu malowane zdobienia na ścianach odznaczają się niezwykle bogatą symboliką, co potwierdza nasze przypuszczenia, ze chan musiał by osobą wykształconą. I tak:

• paw ma piękny ogon, ale brzydkie nogi – żaden człowiek nie jest idealny, nawet chan

• jeden owoc granatu zawiera tysiące pestek – tak samo liczny lud szekijski jest jednością

• lew zagryzający antylopę oznacza, ze tylko ktoś bardzo silny (na przykład chan) może odnosić sukcesy i zdobywać bogactwa

• z drugiej strony, antylopy biegają razem z wilkami, co symbolizuje zgodę pomiędzy mieszkańcami szeki

• wreszcie, stworzenie o ciele lwa i głowie kobiety, trzymające miecz w ręce, ma przekazywać, ze żona powinna zawsze wspierać męża, nawet podczas wojny

Mniej więcej tyle powiedział przewodnik, jeśli chcielibyśmy skrócić jego opowieść. Pałac jest naprawdę przepiękny, misternie zdobiony i jeśli będziecie w Szeki, nie możecie go ominąć!

Cały plan naszej podróży po Azerbejdżanie tutaj!